หากพูดถึงเรื่องตู้เติมเงินมือถือ ฟังดูอาจจะไม่ใช่เรื่องใหม่นักในยุคปัจจุบัน ไม่ว่าที่ไหนก็มักเห็นกันจนคุ้นตา มีหลากหลายยี่ห้อ กับรูปร่างๆ ที่คล้ายๆ กัน แตกก็มีความแตกต่างกันโดยเฉพาะเรื่องโทนสีให้สังเกตได้กันอย่างชัดเจน โดยเฉพาะตู้เติมเงินสีส้ม ไม่ต้องบอกว่ายี่ห้ออะไร หลายคนคงนึกชื่อกันออกแบบไม่ต้องเดากันให้ยาก หากย้อนกลับไปเมื่อหมายปีก่อนมากๆ ก่อนที่จะมีระบบโทรศัพท์ประเภทเติมเงิน เจ้าอุปกรณ์ตู้เติมเงินยังไม่มีใครคิดจะสร้างหรือประดิษฐ์ขึ้นมาเลย เพราะช่วงนั้นจะมีมือถือประเภทรายเดือนกันเพียงเท่านั้น กระทั่งมีมือถือระบบเต็มเงินเกิดขึ้นมาเป็นอีกทางเลือกหนึ่ง ไม่ต้องมาจ่ายค่าบริการรายเดือน ที่ยังไม่รวมค่าโทร ยุคนั้นจำได้ว่าค่าบริการรายเดือน 500 บาทด้วยซ้ำ พอมีระบบเดิมเงิน ตู้เติมเงินมือถือก็ยังไม่ได้เกิดมาพร้อมๆ กัน ระบบขูดบัตรมาก่อนเป็นอันดับแรก และก็มีต่อเนื่องกันในหลายปีต่อมา กระทั่งจนมีใครซักคน แน่นอนว่าผมเองก็ไม่รู้เช่นกันว่าใครคิดทำตู้เติมเงินเป็นคนแรกๆ ที่แน่ๆ ไม่ใช้เจ้าของระบบตู้ส้มชัวร์ๆ ซึ่งยุคแรกๆ นั้น ไอ้เจ้าตู้นี้หน้าตาประหลาดมาก ออกแบบกันยังกับหุ่นยนต์ ตัวใหญ่เทอะทะ มาพร้อมกับปัญหาที่ต้องตามแก้ไขกันอีกมากมาย แต่ป่านนี้ตู้เติมเงินเหล่านั้น ก็คงไม่วายถูกรีไซเคิลกันไปหมดแล้ว เจ้าตู้เติมเงินนี้ผ่านร้อนผ่านหนาวกันมาหลายรุ่นในหลายๆ บริษัท หลายๆ โรงงานที่คิดทำกันขึ้นมา เพื่อตอบสนองความต้องการในการเติมเงินของผู้ใช้มือถือในระบบนี้ จากยุค 1 ซิมไปสู่ 3 ซิม และก็พัฒนาสู่ระบบเซิร์ฟเวอร์ ที่ไม่ต้องเอาซิมของแต่ละค่ายไปใส่ ในปัจจุบันผู้ประกอบการตู้เติมเงินนั้นมีอยู่มากมาย ไม่ได้น้อยรายเหมือนแต่ก่อน ทำให้ทุกวันนี้อุตสาหกรรมในธุรกิจนี้อยู่ใน ห้วงของทะเลแดงเดือด ซึ่งเป็นสงครามชิงพื้นที่กันแบบเงียบๆ …